Het Protocol bij het Verdrag bevat een meestbegunstigingsclausule met betrekking tot de artikelen 10, 11 en 12 (Artikel IV, tweede lid). Deze bepaling vindt toepassing, indien India na de ondertekening van het Verdrag in een verdrag met een andere staat die lid is van de OESO met betrekking tot zijn belastingheffing aan de bron het tarief verlaagt beneden het tarief waarin het Verdrag voorziet of indien India een beperktere reikwijdte overeenkomt voor de bronheffingbepalingen van de artikelen 10, 11 en 12.
In het verdrag dat India is overeengekomen met Slovenië en dat op 17 februari 2005 in werking is getreden, is een tarief voor deelnemingsdividenden opgenomen van 5 percent. Daarbij is sprake van een deelnemingsdividend, indien een lichaam onmiddellijk ten minste 10 percent van het kapitaal bezit van het lichaam dat de dividenden betaalt.
Op 21 juli 2010 is Slovenië lid geworden van de OESO. Op grond van de meestbegunstigingsclausule in het Protocol bij het Verdrag heeft deze gebeurtenis tot gevolg dat met terugwerkende kracht tot en met 21 juli 2010 een tarief van 5 percent van toepassing is op deelnemingsdividenden, die worden uitgekeerd door een lichaam dat inwoner is van Nederland aan een lichaam dat inwoner is van India. De tekst van de relevante verdragsbepaling uit het verdrag tussen India en Slovenië is opgenomen in de bijlage.
Op grond van de meestbegunstigingsclausule blijft op portfoliodividenden (indien een lichaam minder dan 10 percent van het kapitaal bezit van het lichaam dat de dividenden betaalt) in de relatie Nederland - India een tarief van 10 percent van toepassing. Dit tarief is ontleend aan het verdrag tussen India en Duitsland van 19 juni 1995 en is van toepassing sinds 1 april 1997. Hierin brengt het verdrag tussen India en Slovenië dus geen verandering.
Het verdrag tussen India en Slovenië heeft geen gevolgen voor de zogenoemde Dividend Distribution Tax die India heft van lichamen die zijn gevestigd in India over de uitdeling van winst door deze lichamen aan aandeelhouders in Nederland. India is van mening dat deze belasting moet worden gezien als een aanvullende heffing op de Indiase winstbelasting en dat India derhalve geen bronbelasting heft over dividenden. De Indiase Dividend Distribution Tax kan daarom voor de toepassing van het Verdrag niet worden aangemerkt als een bronheffing als bedoeld in artikel 10 (dividenden) en komt niet in aanmerking voor verrekening op de voet van artikel 23, derde lid, van het Verdrag en evenmin voor een tegemoetkoming wegens in het buitenland geheven bronbelasting op deelnemingsdividenden bij dooruitdeling (artikel 11 Wet op de dividendbelasting 1965).
